Once in a lifetime
Door: Joep
Blijf op de hoogte en volg Joep en Joke
10 Juni 2014 | Verenigde Staten, Grand Canyon Village
Allereerst een vriendelijk verzoek aan onze vele volgers met de naam John (speak Sjon) om ook hun achternaam te gebruiken...... Daarnaast excuses voor het uitblijven van de verslagen. Xanterra regelt het slecht, in Yellowstone hadden we hetzelfde probleem.
Heel vroeg wakker geworden. Dus besloten om op onze gebruikelijke NL tijd (6.00) op te staan. Dit had tot gevolg dat we reeds om 6.45 uur on the road gingen. Getankt, koffie met een donut en de 66 weer opgezocht. Ik had vanzelf weer shit.... De koffiebeker dicht gedaan met 2 in plaats van 1 dekseltje met tuitje, alles over het korte broekie dus.... De 66 ging nu richting Williams door de prairie. Vele stokstaartachtige beestjes weer op het warme asfalt die we niet allemaal hebben kunnen ontwijken. Mooie route en we konden het tempo erin houden. Om ongeveer 9.15 uur waren we al in Williams waar we in de Red Carpet (een oud bordeel, nu b en b en koffietent) koffie hebben gedronken en een Cinnemon rol naar binnen hebben trachten te werken. Lukte dus niet, rest in een zakkie meegenomen voor onderweg. Williams is een leuk plaatsje om ff doorheen te wandelen, gericht op de 66 en de Grand Canyon. En het weer was voortreffelijk, zon, een licht windje en een graadje of 25.
Via Flagstaff en een toeristische route de 89A/180 richting Grand Canyon. Hadden we ruim de tijd, kregen we onderweg delay's en oude Japanners voor ons.... er zat geen gang meer in en geen passing lanes. We begonnen ons al een beetje druk te maken of we op tijd op het vliegveld zouden aankomen. Met deze driver lukte het wonderwel. Ingecheckt voor onze vlucht en een tijdje zitten wachten met de opstijgende choppers in het zicht, leuk...... We hadden geluk en hadden frontseat's naast de piloot weten te krijgen. Wel tegen extra betaling vanzelf. Het is een pracht zo'n helicopter vlucht....... Heel soepeltjes de lucht in, via een koptelefoon konden we praten met elkaar en niet te geloven ook Joke vond het een pracht en had totaal geen zenuwen. Nou lijkt het of er helemaal geen gang zat in die helikopter, maar het tegendeel is natuurlijk waar. Na een tijdje bos onder ons kwam er plots mooie muziek in de koptelefoon, tataaaaa, tataaaa en boem, knal, de Grand Canyon opende zich in al haar glorie....GE WEL DIG !!!!
Geen woorden voor, gigantisch. Wat een openbaring, ik werd er zelf licht emotioneel van en Joke zat puur te genieten....... Dat dit bestaat, dat we dit mogen zien. Wat een kleuren, wat een diepten, wat een pracht en power. Je zou het een ieder gunnen om het een keer mee te maken. Een hoogtepunt in ons bestaan. Vele foto's gemaakt maar de vraag is of die wat je ziet wel echt kunnen weergeven. Na een halfuurtje maakten we een zachte landing en namen afscheid van onze vriend de piloot en we keken vertwijfeld rond. Je staat weer met beide benen op de grond en in de verste verten zie je geen Canyon, bijzonder. Met de auto door naar Grand Canyon Village en met de shuttle bus direct naar een aantal lookouts over de Grand Canyon gegaan. Ook spectaculair, je weet niet wat je ziet zo mooi.
Ook natuurlijk mafkezen, over het algemeen Japannertjes, die weer tot aan het randje moeten...... Daarna mooi op tijd ingecheckt in de Bright Angel Lodge (blokhut) waar we een kamer hebben die stukken duurder is dan in Joshua Tree en Kingman en minder geriefelijk. Wel met eigen wc en douche, en dat is lekker. Enne, we hebben deze keer de Rim van de Grand Canyon als achtertuin en dat maak je niet vaak mee ! Straks eerst even opfrissen en knappe kleren aan voor een etentje in El Tovar......
Hier zijn we weer……. El Tovar Restaurant doet ons denken aan The Old Faithfull Restaurant in Yellowstone, zelfde inrichting etc etc. Het eten was zonder meer goed en lekker, Joke het lam, Joep de eend. Maar ja, de porties, je bent in de States ! Joke had dus bijkans een compleet lam (lichte overdrijving) mijn duck leek meer op een vette gans (ook een lichte overdrijving). Met andere woorden we kregen het bij lange na niet op.
Maar goed was het wel. We hebben ook nog even gewag gemaakt van het feit dat er op internet staat dat je behoorlijk gekleed aan tafel dient te verschijnen (dresscode) Nou echt niet, ze laten iedereen in korte broek en slippertjes binnen. De grandeur die El Tovar voorstaat is er dus niet meer…. Als die er al is geweest.
De muziektip, vandaag bij wijze van zeer, zeer, grote uitzondering een verzoeknummer van een vaste lezeres. Fly like an Eagle van de Steve Miller Band. Inderdaad geheel toepasselijk bij een vlucht over de Grand Canyon !
Heel vroeg wakker geworden. Dus besloten om op onze gebruikelijke NL tijd (6.00) op te staan. Dit had tot gevolg dat we reeds om 6.45 uur on the road gingen. Getankt, koffie met een donut en de 66 weer opgezocht. Ik had vanzelf weer shit.... De koffiebeker dicht gedaan met 2 in plaats van 1 dekseltje met tuitje, alles over het korte broekie dus.... De 66 ging nu richting Williams door de prairie. Vele stokstaartachtige beestjes weer op het warme asfalt die we niet allemaal hebben kunnen ontwijken. Mooie route en we konden het tempo erin houden. Om ongeveer 9.15 uur waren we al in Williams waar we in de Red Carpet (een oud bordeel, nu b en b en koffietent) koffie hebben gedronken en een Cinnemon rol naar binnen hebben trachten te werken. Lukte dus niet, rest in een zakkie meegenomen voor onderweg. Williams is een leuk plaatsje om ff doorheen te wandelen, gericht op de 66 en de Grand Canyon. En het weer was voortreffelijk, zon, een licht windje en een graadje of 25.
Via Flagstaff en een toeristische route de 89A/180 richting Grand Canyon. Hadden we ruim de tijd, kregen we onderweg delay's en oude Japanners voor ons.... er zat geen gang meer in en geen passing lanes. We begonnen ons al een beetje druk te maken of we op tijd op het vliegveld zouden aankomen. Met deze driver lukte het wonderwel. Ingecheckt voor onze vlucht en een tijdje zitten wachten met de opstijgende choppers in het zicht, leuk...... We hadden geluk en hadden frontseat's naast de piloot weten te krijgen. Wel tegen extra betaling vanzelf. Het is een pracht zo'n helicopter vlucht....... Heel soepeltjes de lucht in, via een koptelefoon konden we praten met elkaar en niet te geloven ook Joke vond het een pracht en had totaal geen zenuwen. Nou lijkt het of er helemaal geen gang zat in die helikopter, maar het tegendeel is natuurlijk waar. Na een tijdje bos onder ons kwam er plots mooie muziek in de koptelefoon, tataaaaa, tataaaa en boem, knal, de Grand Canyon opende zich in al haar glorie....GE WEL DIG !!!!
Geen woorden voor, gigantisch. Wat een openbaring, ik werd er zelf licht emotioneel van en Joke zat puur te genieten....... Dat dit bestaat, dat we dit mogen zien. Wat een kleuren, wat een diepten, wat een pracht en power. Je zou het een ieder gunnen om het een keer mee te maken. Een hoogtepunt in ons bestaan. Vele foto's gemaakt maar de vraag is of die wat je ziet wel echt kunnen weergeven. Na een halfuurtje maakten we een zachte landing en namen afscheid van onze vriend de piloot en we keken vertwijfeld rond. Je staat weer met beide benen op de grond en in de verste verten zie je geen Canyon, bijzonder. Met de auto door naar Grand Canyon Village en met de shuttle bus direct naar een aantal lookouts over de Grand Canyon gegaan. Ook spectaculair, je weet niet wat je ziet zo mooi.
Ook natuurlijk mafkezen, over het algemeen Japannertjes, die weer tot aan het randje moeten...... Daarna mooi op tijd ingecheckt in de Bright Angel Lodge (blokhut) waar we een kamer hebben die stukken duurder is dan in Joshua Tree en Kingman en minder geriefelijk. Wel met eigen wc en douche, en dat is lekker. Enne, we hebben deze keer de Rim van de Grand Canyon als achtertuin en dat maak je niet vaak mee ! Straks eerst even opfrissen en knappe kleren aan voor een etentje in El Tovar......
Hier zijn we weer……. El Tovar Restaurant doet ons denken aan The Old Faithfull Restaurant in Yellowstone, zelfde inrichting etc etc. Het eten was zonder meer goed en lekker, Joke het lam, Joep de eend. Maar ja, de porties, je bent in de States ! Joke had dus bijkans een compleet lam (lichte overdrijving) mijn duck leek meer op een vette gans (ook een lichte overdrijving). Met andere woorden we kregen het bij lange na niet op.
Maar goed was het wel. We hebben ook nog even gewag gemaakt van het feit dat er op internet staat dat je behoorlijk gekleed aan tafel dient te verschijnen (dresscode) Nou echt niet, ze laten iedereen in korte broek en slippertjes binnen. De grandeur die El Tovar voorstaat is er dus niet meer…. Als die er al is geweest.
De muziektip, vandaag bij wijze van zeer, zeer, grote uitzondering een verzoeknummer van een vaste lezeres. Fly like an Eagle van de Steve Miller Band. Inderdaad geheel toepasselijk bij een vlucht over de Grand Canyon !
-
12 Juni 2014 - 07:24
Anja:
Hoi Joke enJoep. De grand canyon was duidelijk een geweldige ervaring. De aanvulling "lichtelijk overdreven" hoef je er niet bij te zetten hoor Joep, we kennen je toch! -
12 Juni 2014 - 07:29
Wil:
Jaloersmakende vakantieverslagen en vooral ook de prachtige foto's, met name van de Grand Canyon! Een fantastische reiservaring lijkt mij. Nog heel veel moois daar in de USA, groetjes Wil en Jan -
12 Juni 2014 - 08:25
Aad2 (de Jong):
Omdat er meerdere Aad-en zijn, toch ook maar even de toevoeging....ten slotte zijn we hier nog een beetje in marktsferen!
Maar mooi verslag weer. Ik voel de emotie die zich van jullie meester heeft gemaakt tijdens de vlucht boven de Grand Canyon. Fantastisch en beeldend beschreven! -
12 Juni 2014 - 09:52
Ans En Bert:
Beste Joke en Joep,
Fijn dat jullie het naar de zin hebben.
Veel van jullie verhalen halen bij ons herinneringen weer op van onze reis in de zomer van 2000.
Het is allemaal adembenemend en groot.
Zelfs de porties eten en de vele enorme glazen Coca Cola. Vandaar dat de Amerikanen allemaal zo zwaar en groot zijn.
Zelfs hun hun voeten en dus ook hun schoenen zijn aan de royale kant.
Maar nu kunnen jullie ook op een royale voet leven.
Joep pas je op met al dat eten?
Groeten van Ans en Bert -
12 Juni 2014 - 11:10
Jacqueline:
Wat moet dat een fantastische ervaring zijn geweest! Ziet er geweldig uit allemaal! -
12 Juni 2014 - 12:56
Willem:
Lijkt wel de reis van jullie leven te gaan worden. Haal morgen drie passagiers op die jullie voor gingen, zij het dan met een camper. Benieuwd of zij ook zo enthousiast zijn.
-
12 Juni 2014 - 19:45
Dick:
See it, feel it! -
12 Juni 2014 - 22:19
Jose:
Goeie muziek tip!!!
Dirk is 30 jaar terug ook in de Grand Canyon geweest en is er nog lyrisch van................
Bye,
José -
12 Juni 2014 - 22:35
John En Carla:
Wat een mooie ervaring echt geweldig. Deze reis lijkt ons ook wel wat.
Super mooi!
Hoop nog vele mooie verslagen te lezen en foto's te bewonderen.
Heerlijk dat jullie zo genieten!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
