Walking on the moon.... (er is weer Wifi !)

Het ontbijt in het Wynn hebben we in de koffiecorner gedaan. Het was tegen half negen al pittig druk maar we werden snel geholpen. Met verwondering ook geconstateerd dat de halve wereld al weer aan het gokken was. Op zich ook weer niet zo gek want je kunt niet om de gokapparaten en -tafels heen…. En als je toch genoeg geld hebt waarom zou je dan wachten ? Het gokcircus draait dus gewoon 24 uur per dag door en het personeel ook. Die worden per shift vervangen en dan komen er plots een paar honderd man/vrouw de zalen in en die het werk overnemen. Die hele operatie gaat vrijwel geruisloos, goede organisatie !

Las Vegas kwamen we redelijk snel uit en toen via een klein stukje Freeway 15, de 160 en vervolgens de 190. Bij de 190 gingen we verkeerd en in Joke haar reisdagboek (voor aantekeningen) stond voor vandaag de volgende spreuk: beter 10 keer vragen dan 1 keer verdwalen…. Dus vroegen we op het kruispunt van de 160 en 190 bij Death Valley Junction in cafe Amargosa de weg en mochten we in het aanpalende hotel Amargosa toiletteren. Er zat zelfs nog een origineel Amargosa Operahouse aanvast, en dat midden in de desert. Meer panden stonden er niet !

Death Valley .... lijkt op een maanlandschap maar wat een verbazingwekkende verrassing in positieve zin.

We hadden vandaag wel gruwelijk mazzel want het was in het eerste gedeelte van Death Valley redelijk bewolkt ! Dat gebeurt niet vaak. Even zo goed nog een temperatuur van rond de 40 graden in de schaduw, maar dat is hier normaal. Een beetje drukkend warm zogezegd…

Death Valley is een wonder op zich, een desert met zand, steen, rots, gruis en alles wat er bij hoort. Maar wat verschrikkelijk mooi ! Dit hadden we echt niet verwacht.

We hebben bezocht:
*Dantes View. Een prachtig uitkijkpunt op 1669 meter waar je schitterende vergezichten had.
*Zabriskies Point alwaar we toch een korte hike hebben gedaan heuvel op. Met als resultaat mooie golvende rotsen en kleuren.
*Badwater Basin met -86 meter onder NAP het laagste punt van de wereld daar was het dus echt wel heet, meer dan 111 F is ongeveer 44 gr ! En een mooie zoutvlakte erbij die echt veel op een ijsbaan leek. In dit soort omstandigheden is het zaak om toch ook weer snel in je auto bij de airco te zitten. Wat we dus deden. Ook hadden we een grote voorraad water mee…je zou toch eens pech krijgen.
*The Devils Golfcourse… via een dirt road stonden we plotseling met z’n tweetjes midden op de vlakte van Death Valley, maar wat apart en een echt goed gekozen naam. Een bizarre wereld die golfcourse namelijk allemaal zoutkoppen….
*The Artists Drive met onderweg the Artists Palette ! Een zeer smal one way geasfalteerd weggetje. Wat een verbazing, wat inderdaad een palet aan kleuren, eigenlijk niet te beschrijven. The Artists Drive staat voor altijd in ons geheugen gegrift onvoorstelbaar mooi. Een van de mooiste kleine weggetjes ter wereld….

Voor de zekerheid nog even getankt bij Furnace Creek en toen door naar ons hotel in the desert, “Stovepipe Wells.” De zon brak volledig door en het werd heter en heter. We waren er mooi op tijd en konden al naar onze kamer in een lodge-achtig gebouw om de hoek. Al handdoeken meegekregen voor het zwemmen wat we straks bij een 40 gr heerlijk gaan doen. De oase “Stovepipe Wells” bestaat verder uit een general store, een restaurant en een saloon. We redden het hier dus wel. Nou, dat blijkt toch erg kort door de bocht te zijn, zwemmen met ruim 110 F in de schaduw is toch heel wat anders dan met 30 gr bij ons. Na een paar korte baantjes hebben we snel de schaduw weer opgezocht. Terwijl we naar onze kamer liepen voelden we een hitte rondom ons zoals we echt nog nooit hebben meegemaakt, echt bizar !

Je kunt verder vanzelf geen kant op dus hebben we s'avonds in het zeer plaatselijke Restaurant "Tollroad" wat baby ribs verorberd. Veel keuze hebben ze in dit soort contreien natuurlijk niet maar met wat patatjes en de enige echte Amerikaanse Heinz ketchup erbij was het te doen. Wel een heerlijke petite shyraz erbij gedronken genaamd The Cratcher, wie kent hem niet....

De muziektip van de dag is de volgende. Glenn Frey was/is een van de muzikanten van de legendarische Eagles. Solo heeft Glenn ook wel zijn sporen verdiend. Het nummer “The Heat is On” pas bij de temperaturen van vandaag, vandaar.